Os meus poemas -16

CANTIGA DO NENO DA TENDA

Bos aires ten unha gaita
sobro do Rio da Prata,
que a toca o vento do norde
coa súa gris boca mollada.
Triste Ramón de Sismundi!
Aló, na rúa Esmeralda,
basoira que te basoira
polvo d'estantes e caixas.
Ao longo das rúas infindas
os galegos paseiaban
sonãndo un val inposibel
na verde riba da pampa.
Tiste Ramón de Sismundi!
Sinteu a muiñeira d'agoa
mentres sete bois de lúa
pacían na súa lembranza.
Foise para veira do rio,
veira do Rio da Prata.
Sauces e cabalos múos
creban o vidro das ágoas.
Non atopou o xemido
malencónico da gaita,
non viu o inmenso gaiteiro
coa boca frolida d'alas;
triste Ramón de Sismundi,
veira do Rio da Prata,
viú na tarde amortecida
bermello muro de lama.

Federico Garcia Lorca
poemas galegos - 1935
(1898 -1936)