O «Cantar de Emigração» volta novamente ao blogue.
2 comentários:
Mª Luisa
disse...
Que fermosa interpretación! Concisión e sentimento sobre esa lacra que deixa a Galiza sen homes , con mulleres a cargar con todo e a sofrer a súa soidade...Viúvas de mortos, pero tamén de vivos. Gustaríame ser poeta para escribir dunha maneira tan fermosa os sentimentos... Obrigada por este momento, Manuela.
2 comentários:
Que fermosa interpretación!
Concisión e sentimento sobre esa lacra que deixa a Galiza sen homes , con mulleres a cargar con todo e a sofrer a súa soidade...Viúvas de mortos, pero tamén de vivos.
Gustaríame ser poeta para escribir dunha maneira tan fermosa os sentimentos...
Obrigada por este momento, Manuela.
Boa noite!
Também gosto desta interpretação.
Bom dia para as duas.
Enviar um comentário